Nynorskordboka
vågehals, våghals
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vågehals | vågehalsen | vågehalsar | vågehalsane |
| ein våghals | våghalsen | våghalsar | våghalsane |
Tyding og bruk
særs vågal person;
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vågehals | vågehalsen | vågehalsar | vågehalsane |
| ein våghals | våghalsen | våghalsar | våghalsane |