Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

braute

brauta

verb

Tyding og bruk

vere sjølvgod og bråkande;

skryte (, 1), kyte (, 1)

Døme

ein roleg kar som ikkje brautar på nokon måte

brukt som adjektiv:
- ein brautande og omsynslaus mann;
- brautande og nedlatande framferd

brauten

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

sjølvgod og skrytete;

brautande;

Døme

han er brauten i orda;
fortelje brautne vitsar

brolte

brolta

verb

Opphav

norrønt brǫlta

Tyding og bruk

baske (med);
bråke (2, ståke
skryte (2, braute

ture 2

tura

verb

Opphav

dels av I tur og dels av lågtysk turen, duren ‘vare ved’

Tyding og bruk

feire
Døme
- ture bryllaup;
- ture jul
rangle (3, svire, feste (3
Døme
- ture og drikke;
- ture bort pengane
ha moro, leike, ståke
buse (2, braute
Døme
- ikkje la dei ture fram slik

skvadronere

skvadronera

verb

Opphav

tysk schwadronieren ‘slå om seg med sabel og kårde’ med innverknad frå schwadern ‘skvaldre’

Tyding og bruk

braute, skryte (

braske

braska

verb

Opphav

samanheng med norrønt brasta ‘braute, skryte’

Tyding og bruk

bråke (2, ståke;
baske
gjere seg til