Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

tillit

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

norrønt tillit n ‘syn, omsyn, vørdnad’, av norrønt líta ‘sjå’; samanheng med lite ( og lit (

Tyding og bruk

det å lite på, trøyste seg til;

tiltru (

Døme

ha (full) tillit til noko(n);
syne tillit

Artikkelside

misbruke

misbruka

verb

Opphav

av mis-

Tyding og bruk

bruke gale, omsynslaust eller ulovleg

Døme

misbruke Guds namn;
misbruke alkohol;
misbruke tilliten;
misbruke nokon seksuelt;
ordninga kan lett misbrukast

Artikkelside

desto

adverb

Opphav

gjennom tysk; frå gammalhøgtysk des diu, kasusformer av das ‘det’

Tyding og bruk

føre komparativ (: så mykje;

dess (

Døme

tilliten er ikkje styrkt, han er blitt desto mindre

Faste uttrykk

desto … desto …
brukt ved samanstilling av to komparativar
desto viktigare jobbar, desto lykkelegare blir eg
ikkje desto mindre
til trass for det
jo ... desto ...
brukt ved samanstilling av to komparativar
jo meir, desto betre;
jo meir eg lærer, desto meir ynskjer eg å lære

Artikkelside

verdig

adjektiv

Opphav

norrønt verðugr; av verd (

Tyding og bruk

god, gjæv nok (til)
Døme
- ein verdig vinnar;
- vere tilliten verdig;
- vere verdig til noko;
- bli funnen verdig til noko
høgtidsam
Døme
- setje opp eit verdig andlet
- høveleg og roleg
  ei verdig framferd

Artikkelside

forvitre

forvitra

verb

Opphav

av tysk verwittern; av for- (

Tyding og bruk

om bergart: brytast ned, tærast opp, smuldrast, erodere (2)
Døme
- skifer forvitrar lett
gå i oppløysing;
forfalle (1)
Døme
- tilliten til partiet forvitra

Artikkelside