Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

surring 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å surre (1
Døme
  • surring og brumming

surring 2

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. tau og liknande som er surra
    Døme
    • surringane hadde losna

platting

substantiv hankjønn

Opphav

av nederlandsk plat ‘flat’

Tyding og bruk

  1. plattformliknande oppbygg
    Døme
    • byggje ein platting i hagen
  2. brulegging (2) av heller
  3. fletta tauverk, mellom anna nytta til surring og til å lage matter

merle

merla

verb

Opphav

av nederlandsk merlen, marlen

Tyding og bruk

kle tau med surring ved å slå merlestikk med jamne mellomrom

løyert

substantiv hankjønn

Opphav

av nederlandsk luier ‘sveip, surring’

Tyding og bruk

  1. ring eller lykkje av tauverk som er festa til liket (2 på eit segl, brukt til dømes til å huke fast tau i
  2. om eldre forhold: poseliknande plagg til å ha på spedbarn

vorr 3

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vǫrr f ‘leppe’

Tyding og bruk

høgmælt tale;
surring av røyster;
babling, skravling
Døme
  • det er slik ein vorr at eg høyrer ikkje kva du seier

vidje

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt viðja av við; samanheng med vier

Tyding og bruk

  1. mjuk og seig kvist eller rotrenning brukt til fletting og surring

takling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å takle (1)
    • òg: surring på ein tauende
  2. det å takle (2)
  3. det å takle (3)
  4. det å takle (4)
    Døme
    • ei rein, stygg takling

bendsel

substantiv inkjekjønn

Opphav

i tyding 2 frå tysk; av band (1

Tyding og bruk

  1. i sjømannsmål: surring med tynn line som bind saman to partar av tau eller vaier