Nynorskordboka
snakk
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit snakk | snakket | snakk | snakka |
Opphav
av lågtysk snackTyding og bruk
- det å snakke;prat, samtale
Døme
- gje seg i snakk med nokon;
- kome i snakk med nokon;
- ikkje ville høyre snakk om betaling
- rykte, sladder
Døme
- fare med laust snakk
- tøv, tøys
Døme
- kom ikkje her med snakk
Faste uttrykk
- vere snakk omdreie seg om;
vere tale om- det er ikkje snakk om ei alvorleg ulukke