Nynorskordboka
takling
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei takling | taklinga | taklingar | taklingane |
Tyding og bruk
- det å vikle ein tauende så han ikkje raknar;jamfør takle (1)
- surring (2, 2) på ein tauende
- det å gå på ein motspelar og ta frå hen ballen eller pucken;jamfør takle (3)
Døme
- ei stygg takling
- det å angripe (5) eit problem, ein situasjon eller liknande;jamfør takle (4)
Døme
- takling av utfordrande åtferd