Nynorskordboka
takle
takla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å taklaå takle | taklar | takla | har takla | takl!takla!takle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| takla + substantiv | takla + substantiv | den/det takla + substantiv | takla + substantiv | taklande |
Tyding og bruk
- vikle (1, 2) ein tauende så han ikkje raknar
- rigge (1) eit fartøy;utstyre med takkelasje
- i lagidrett: gå på ein motspelar og ta frå hen ballen eller pucken
Døme
- takle eit problem;
- ho takla situasjonen godt