Nynorskordboka
takle
takla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å taklaå takle | taklar | takla | har takla | takl!takla!takle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| takla + substantiv | takla + substantiv | den/det takla + substantiv | takla + substantiv | taklande |
Opphav
jamfør takkel, truleg same opphav som ta, tyding 1 og 2 frå lågtysk takelen; tyding 3 og 4 frå engelsk tackleTyding og bruk
- surre (2, 1), vikle ein tauende så han ikkje raknar
- rigge (1) opp eit fartøy;utstyre med takkelasje
- i lagidrett: gå på ein motspelar og ta frå han ballen eller pucken