Nynorskordboka
angripe
angripa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å angripaå angripe | angrip | angreip | har angripe | angrip! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| angripen + substantiv | angripe + substantiv | den/det angripne + substantiv | angripne + substantiv | angripande |
Opphav
gjennom bokmål; frå lågtyskTyding og bruk
- gå til åtak (på);overfalle
Døme
- angripe sivile mål;
- bli angripne på gata
- i lagidrett: prøve å få mål
Døme
- laget angreip gjennom heile kampen
Døme
- han angreip boka for å kome med gale opplysningar
- bryte ned;øydeleggje
Døme
- huset er angripe av skadedyr
- ordne opp i;løyse
Døme
- korleis skal ein angripe problemet?