Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

strengt teke

Tyding og bruk

i røynda;

sant å seie;

eigenleg (3), faktisk (2);

Sjå: streng

streng 2

adjektiv

Opphav

same opphav som strang; samanheng med streng (

Tyding og bruk

hard (3) og nådelaus;
urokkeleg, stri
Døme
- vere ei streng mor;
- vere streng, men rettferdig;
- få ei streng straff;
- setje strenge krav til seg sjølv;
- vere under strengt vakthald
- brukt som adverb:
  dømme nokon strengt;
  sjå strengt på nokon
hard (5);
barsk, sterk;
slitsam
Døme
- strenge vintrar;
- streng kulde;
- ta ein streng slankekur;
- ha ei streng teneste
absolutt (2, 1), vilkårslaus
Døme
- med streng konsekvens
- brukt som adverb:
  halde strengt på tradisjonane;
  her er røyking strengt forbode

Faste uttrykk

strengt teke
i røynda;
sant å seie;
eigenleg (3), faktisk (2)

eigenleg, eigentleg

adjektiv

Opphav

frå lågtysk, jamfør norrønt eiginligr ‘eigen, særleg’; av eigen

Tyding og bruk

verkeleg, sann;
faktisk, reell (1)
Døme
- i eigenleg forstand;
- den eigenlege grunnen;
- dei eigenlege eigarane av bustaden;
- den eigenlege sanninga
frå byrjinga;
opphavleg
Døme
- han var eigenleg prest
- brukt som adverb
  ecru tyder eigenleg ‘ubleikt’
brukt som adverb: i røynda;
strengt teke;
i grunnen
Døme
- kva meiner du eigenleg?
- eigenleg burde eg liggje til sengs;
- eigenleg var ho ikkje så snill