Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

kalle

kalla

verb

Opphav

norrønt kalla

Tyding og bruk

  1. rope (på);
    Døme
    • kalle på hunden;
    • pliktene kallar;
    • kalle inn til møte;
    • bli kalla av Gud;
    • bli kalla opp over radioen;
    • er det nokon som kjenner seg kalla til å ta på seg oppgåva?
    • filmen kalla fram tårene;
    • produsenten måtte kalle attende vara
  2. Døme
    • ho vart kalla til biskop
  3. gje namn;
    tiltale som;
    karakterisere som
    Døme
    • dei kalla dottera Saima;
    • vi kallar henne sjefen;
    • kalle seg fagmann;
    • kalle seg rik;
    • føremiddagsmaten eller dugurden, dei kallar;
    • kallar du det å rydde?
  4. rope utnamn til;
    skjelle ut
    Døme
    • dei kallar meg!
    • stå og kalle kvarandre

Faste uttrykk

  • kalle opp
    • gje namn etter noko eller nokon
      • dei vil kalle opp oldefaren dersom dei får ein gut;
      • plassen er kalla opp etter den tidlegare statsministeren
    • (prøve å) kontakte til dømes gjennom eit radiosamband
      • flygeleiaren kalla opp flyet
Artikkelside

overfuse

overfusa

verb

Tyding og bruk

skjenne på;
skjelle ut
Døme
  • overfuse nokon med skjellsord
Artikkelside

note 2

substantiv hankjønn

Opphav

same opphav som note (1

Tyding og bruk

  1. i musikk: skriftteikn som syner høgda og lengda på ein tone
    Døme
    • spele etter notar;
    • syngje etter notar
  2. Døme
    • ta med deg notane dine

Faste uttrykk

  • gje inn etter notar
    skjelle grundig på
  • skjelle ut etter notar
    skjelle ettertrykkjeleg på
  • vere med på notane
    vere klar over situasjonen;
    vere innforstått med det som hender
Artikkelside

høvle

høvla

verb

Opphav

av høvel

Tyding og bruk

jamne med høvel eller annan skjere- eller skrapereiskap
Døme
  • stå og høvle;
  • høvle eit bord;
  • høvle ein kant;
  • høvle vegen

Faste uttrykk

  • høvle over
    • skjelle ut (nokon)
      • bli høvla over av sjefen
    • vinne overlegent over;
      utklasse
      • høvle over motstandarane
Artikkelside

høvle over

Tyding og bruk

Sjå: høvle
  1. skjelle ut (nokon)
    Døme
    • bli høvla over av sjefen
  2. vinne overlegent over;
    Døme
    • høvle over motstandarane
Artikkelside

invektiv

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin , av invectivus, av invectus, av invehere ‘gå laus på, skjelle ut kraftig’

Tyding og bruk

Artikkelside

harve over

Tyding og bruk

  1. køyre over med harv
    Døme
    • det tok ein time å harve over jordet
  2. skjelle ut
    Døme
    • han harva over dei andre i debatten
  3. i idrett: sigre over
    Døme
    • laget vart havra over
  4. gjere noko fort og overflatisk
    Døme
    • han harva over alt han fekk tak i av bøker
  5. ha samlege
    Døme
    • han vart heit og viril og ville harve over sambuaren
Artikkelside

harve 1, horve 1

harva, horva

verb

Tyding og bruk

arbeide åker ved å køyre over han med harv (1
Døme
  • harve åkeren

Faste uttrykk

  • harve over
    • køyre over med harv
      • det tok ein time å harve over jordet
    • skjelle ut
      • han harva over dei andre i debatten
    • i idrett: sigre over
      • laget vart havra over
    • gjere noko fort og overflatisk
      • han harva over alt han fekk tak i av bøker
    • ha samlege
      • han vart heit og viril og ville harve over sambuaren
Artikkelside

æreskjelle

æreskjella

verb

Tyding og bruk

skjelle ut så det går på æra laus
Artikkelside

utskjelling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å skjelle ut
Artikkelside
Side 1 av 2