Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 90 oppslagsord

seng

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt (i)ng

Tyding og bruk

  1. møbel (med utstyr) til å sove i eller kvile på
    Døme
    • barneseng;
    • dobbelseng;
    • himmelseng;
    • køyeseng;
    • dele seng;
    • leggje seg på senga;
    • hotellet har 100 sengerplass til 100 overnattingsgjester;
    • vere i sengha lagt seg;
    • gå i seng, til sengsleggje seg;
    • vere oppe av sengavere på føtene;
    • dele bord og sengsjå bord (2, 1)
  2. over- eller underbreisle
  3. Døme
    • lage ei seng av granbar
  4. Døme
    • så ei seng med gulrot og ei med reddik

Faste uttrykk

  • gå til sengs med
    liggje med;
    ha samleie med
  • halde senga
    vere sjuk og sengeliggjande
    • eg måtte halde senga eit par dagar
  • ta nokon på senga
    • besøkje nokon før dei har stått opp
    • overrumple nokon

senge, sengje

senga, sengja

verb

Opphav

av seng

Tyding og bruk

gå til sengs;
leggje seg

Faste uttrykk

  • senge saman
    liggje saman

paradeseng

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

seng med liket av ein berømt person som blir vist fram offentleg;

ginseng

substantiv hankjønn

Uttale

ginˊseng

Opphav

frå (primært han)-kinesisk

Tyding og bruk

austasiatisk fleirårig plante i bergflettefamilien, med rot som blir brukt til lækjande middel;
Panax ginseng
Døme
  • ginseng er hovudingrediensen i vidundermedisinen

ovan senga

Tyding og bruk

ikkje sengeliggjande;
Sjå: ovan, seng

liggje på likstrå

Tyding og bruk

liggje på seng fram til gravferda;

til køys

Tyding og bruk

i seng;
Sjå: køye
Døme
  • krype til køys

gå til sengs med

Tyding og bruk

liggje, ha samleie med (nokon);
Sjå: seng

ta einkvan på senga

Tyding og bruk

vitje nokon før vedkomande har stått opp; overrumple;
Sjå: seng

halde senga

Tyding og bruk

vere sjuk og sengeliggjande;
Sjå: seng