Nynorskordboka
konkret 3
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| konkret | konkret | konkrete | konkrete |
Opphav
av latin concrescere ‘vekse saman’Tyding og bruk
- som ein kan oppfatte med sansane;som byggjer på røynlege forhold, er knytt til ein viss situasjon, samanheng eller liknande;handgripeleg, røyndomsnær;motsett abstrakt (3, 1)
Døme
- ei konkret sak;
- ha konkrete planar for noko;
- eit konkret minne
- i språkvitskap: som nemner noko som ein einskildting i den fysiske verda;motsett abstrakt (3, 2)
Døme
- konkrete substantiv
- i biletkunst, litteratur og musikk: prega av konkretismen
Døme
- ein konsert med konkret musikk