Avansert søk

7 treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

romani

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Uttale

romˊmani eller  romaˊni

Opphav

frå romanes; jamfør rom (2

Tyding og bruk

språk hovudsakleg brukt av det skandinaviske romanifolket, og som har trekk frå skandinaviske språk i tillegg til ein kjerne av indoariske ord;
til skilnad frå romanes
Døme
  • snakke norsk romani

romanifolk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

tradisjonelt omreisande folkegruppe med norsk romani som nedarva språk;
til skilnad frå romar (2
Døme
  • romanifolket/taterane har status som éin av dei fem nasjonale minoritetane i Noreg;
  • reising, samhald og slektskjensle er viktige trekk ved levemåten til romanifolket

romanes

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Uttale

romane´s

Opphav

jamfør rom (2

Tyding og bruk

indoarisk språk som folkegruppa rom (2 snakkar;
til skilnad frå romani

tater

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå tyrkisk tartar

Tyding og bruk

  1. person som høyrer til ei folkegruppe som i stor grad har levd som omreisande og med norsk romani som nedarva språk;
    jamfør romanifolk;
    til skilnad frå romar (2
    Døme
    • taterane/romanifolket har status som éin av de fem nasjonale minoritetane i Noreg;
    • musikk og song har alltid vore ein viktig del av identiteten til taterane
  2. nedsetjande, om eldre forhold: person som levde i utkanten av samfunnet og livnærte seg med handverk, småhandel og til dels tigging

krafskjerring

substantiv hokjønn

Opphav

etter romani krafsegai ‘lysmor’, av krafse ‘lampe’ og gai ‘kjerring’

Tyding og bruk

før: ulært jordmor

kjei, kei 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom svensk tjej; frå romani 'jente’

Tyding og bruk

rotvelsk

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. blandingsspråk basert på tysk med element frå mellom anna jiddisk, hebraisk og romani, mest brukt i tidlegare tider av grupper av omreisande i delar av Tyskland, Sveits og Østerrike
  2. uskjøneleg språk;