Artikkelside

Nynorskordboka

kjei, kei 1

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit keikeietkeikeia
eit kjeikjeietkjeikjeia

Opphav

gjennom svensk tjej; frå romani 'jente’

Tyding og bruk