Avansert søk

10 treff

Nynorskordboka 10 oppslagsord

ordførar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person som fører ordet på vegner av ei gruppe, til dømes i ei nasjonalforsamling;
  2. øvste tillitsvalde i ein norsk kommune
    Døme
    • ordføraren i Stavanger

seie

seia

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt segja

Tyding og bruk

  1. bere fram i ord;
    Døme
    • sa du noko?
    • seie god natt, takk;
    • ho kan verkeleg få sagt detho er flink til å finne dei rette orda;
    • du seier nokodu er inne på noko;
    • om eg så må seieom eg kan ordleggje meg slik;
    • så å seie
  2. gje ei fråsegn om;
    Døme
    • kva seier du til det?
    • seie det ein meiner;
    • kva vil folk seie om deg;
    • eg kan ikkje seie eg liker dette;
    • ja, det kan du seiedet har du rett i;
    • du kan så seie;
    • seie seg samd i;
    • det seier seg sjølvdet er berrsynt, innlysande;
    • det er ikkje sagtdet er ikkje sikkert;
    • som sagt, så gjort
    • avtale (2, fastsetje
      • så seier vi 150 kr for arbeidet;
      • så seier vi det slik;
      • forfattaren seier i boka si at …;
      • seie (nokon) imot;
      • seie opp avisagjere slutt på tinginga
  3. Døme
    • folk seier han drikk;
    • sei meg, kva synest du?
    • ikkje seie det til nokon;
    • eg skal seie han kom snøgthan kom verkeleg snøgt;
    • den tala sa meg ingen tinggav meg ingenting;
    • seie det med blomar
    • spå (2
      • det gjekk som ho sa;
      • seie frå (om noko)
    • klage på
      • vi har ingenting å seie på henne;
      • seie til når ein skal kome
  4. Døme
    • gjer som eg seier!
  5. Døme
    • kva skal dette seie
  6. gje ein lyd som liknar eit ord
    Døme
    • kua seier mø;
    • pang! sa det

Faste uttrykk

  • det vil seie
    med andre ord;
    det inneber;
    forkorta dvs.
    • eg kan ikkje, det vil seie at du må dra;
    • vil det seie at du er usamd
  • ha noko å seie
    ha innverknad, vere viktig
  • lettare sagt enn gjort
    vanskelegare å gjere enn det ser ut til
  • seie av
    fortelje, melde;
    varsle noko
  • seie frå seg
    gje (munnleg) avkall på
    • eg seier frå meg stillinga mi som ordførar
  • seie føre
    rettleie, lære;
    instruere
  • seie ja
    vere samd, godkjenne
  • seie på
    ha innvendingar mot;
    kritisere, utsetje på
    • kvaliteten var det ingenting å seie på;
    • ho hadde lite å seie på innsatsen;
    • denne oppgåva var det mykje å seie på!
  • stutt/kort sagt
    i samandrag;
    med få ord
    • stutt sagt er det ein dårleg idé;
    • vi må kort sagt bry oss meir om kvarandre

varaordførar

substantiv hankjønn

Opphav

av vara-

Tyding og bruk

person er vald til å vere avløysar for ordførar

attil, att-til

preposisjon

Tyding og bruk

  1. i tillegg til;
    Døme
    • drikke att-til maten;
    • att-til å drive garden var han ordførar
  2. Døme
    • set stolane att-til kvarandre
  3. brukt som adverb: attover (2)
    Døme
    • halle att-til;
    • det går att-til

borgarmeister

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

om eldre eller utanlandske forhold: leiar for administrasjonen i ein by (svarer ofte til ordførar eller rådmann)
Døme
  • borgarmeisteren i Berlin

fylkesordførar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ordførar for ein fylkeskommune

ordførarkjede

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kjede som ein ordførar ber ved visse høve

ordførarkandidat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

bolk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt bǫlkr, balkr

Tyding og bruk

  1. del, stykke
    Døme
    • dele arbeidet i to bolkar;
    • lovboka er skipa i ti bolkar
  2. viss avgrensa tid;
    jamfør tidbolk
    Døme
    • vere ordførar ein bolk
  3. skiljevegg eller planke mellom to rom
    Døme
    • bolk mellom båsane

setjeordførar, setteordførar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

særskild ordførar som blir sett til å leie kommunestyremøta når korkje ordføraren eller varaordføraren kan vere til stades