Nynorskordboka
borgarmeister
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein borgarmeister | borgarmeisteren | borgarmeistrar | borgarmeistrane |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
om eldre eller utanlandske forhold: leiar for administrasjonen i ein by (svarer ofte til ordførar eller rådmann)
Døme
- borgarmeisteren i Berlin