Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
13 treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

maksimum

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin , av maximus; gjennom maksimal

Tyding og bruk

  1. høgdepunkt, øvre grense;
    motsett minimum
    Døme
    • flaumen nådde maksimum i helga
  2. brukt som adverb: høgst (2)
    Døme
    • ventetida er maksimum tre timar
Artikkelside

topp 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt toppr; samanheng med tupp (1

Tyding og bruk

  1. øvste del (av noko)
    Døme
    • toppen av bakken
  2. Døme
    • vere ør i toppen – i hovudet;
    • frå topp til tå
  3. samling av hår eller fjør på hovud på menneske eller dyr;
    Døme
    • hårtopp
  4. overdel på kvinnedrakt
  5. øvste sjikt
    Døme
    • toppane i samfunnet – dei leiande
  6. Døme
    • dollarkursen nådde ein ny topp
    • høgste grad, maksimum
      • dette er toppen (av kva ein skal finne seg i)!
  7. i bunden form eintal brukt som adverb: i det høgste;
    maksimalt
    Døme
    • han får toppen 10 prosent av røystene

Faste uttrykk

  • gå til topps
  • liggje på topp
    vere blant dei beste
    • laget ligg på topp i serien;
    • sjølvsagt ligg Noreg på topp
  • på toppen
    i tillegg til noko (allereie bra eller dårleg)
    • på toppen av det heile blei ho kåra til den beste spelaren i turneringa;
    • på toppen av det allereie store lånet, satte banken opp renta;
    • på toppen kjem 25 % skatt
  • ti på topp
    dei ti mest populære
  • toppen av isfjellet
    òg overf: det ein kan registrere når det meste er løynt
  • toppen på kransekaka
    òg overf: det beste, det som kjem til slutt
  • vere på topp
    kjenne maksimum av velvære
    • formen er på topp i dag
Artikkelside

sjukepengar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

dagpengar som blir betalt (i maksimum eitt år) til ein arbeidsufør arbeidstakar frå det offentlege trygdesystemet
Artikkelside

minimum

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin minimum, nøytrum av minimus ‘minst’

Tyding og bruk

  1. det lågast eller minst moglege av noko;
    nedre grense;
    motsett maksimum
    Døme
    • utgiftene vart skorne ned til eit minimum
  2. brukt som adverb: minst (4)
    Døme
    • det går med minimum 70 000 kr
Artikkelside

maksimere

maksimera

verb

Opphav

gjennom maksimum

Tyding og bruk

auke til det maksimale;
Døme
  • maksimere kapitalen
Artikkelside

høgmål

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. høgt mål;
    Døme
    • streve mot eit høgmål
  2. Døme
    • høgmålet av lykke
Artikkelside

maksimalisere

maksimalisera

verb

Tyding og bruk

gjere så stor som mogleg;
fastsetje som maksimum;
motsett minimalisere
Artikkelside

maksi

adjektiv

Opphav

frå engelsk, etter mini; jamfør maksimum

Tyding og bruk

  1. om klesplagg: som rekk ned til oklene;
    jamfør midi og mini
  2. særleg i samansetningar: stor;
    jamfør maksitaxi
Artikkelside

maks

adjektiv

Opphav

kortform av maksimal og maksimum

Tyding og bruk

  1. maksimalt god, topp (3
    Døme
    • filmen var maks!
    • alle ytte maks innsats
  2. brukt som adverb: maksimalt, høgst (2)
    Døme
    • betale maks 10 000 kr
  3. brukt som substantiv: høgast mogleg sum, verdi eller liknande
    Døme
    • 10 000 kr er maks
Artikkelside

øvstegrense

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

høgaste grense;
Døme
  • ei øvstegrense for skattepresset
Artikkelside
Side 1 av 2