Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
15 treff

Nynorskordboka 15 oppslagsord

kjennemerke

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

karakteristisk drag som ein kan kjenne att noko på;
kjenneteikn, særmerke
Artikkelside

klasse 1

substantiv hokjønn eller hankjønn

Opphav

av latin classis ‘avdeling, gruppe’

Tyding og bruk

  1. gruppe av ting, eigenskapar eller omgrep som har eitt eller fleire sams kjennemerke
    Døme
    • dele inn i klasser
  2. i biologi: gruppe av individ eller organismar som har eitt eller fleire sams kjennemerke; jamfør rekkje (1, 2) og orden (4)
    Døme
    • mosane deler vi inn i klassene levermosar og bladmosar
  3. gruppe menneske som høyrer saman ut frå økonomiske tilhøve, yrke, levevis og status;
    sosial gruppe
  4. gruppe av elevar på same undervisningssteg
    Døme
    • gå i første klasse;
    • ei vanskeleg klasse
  5. gruppe som nokon eller noko blir plassert i etter alder, kjønn, tame, vekt, storleik, pris, kvalitet og liknande
    Døme
    • av første klasse;
    • setje i klasse med;
    • stille i klasse med;
    • vere i ei klasse for seg
  6. i grammatikk: gruppe av ord med felles bøying eller funksjon

Faste uttrykk

  • gjennomgå klasse
    om skip: bli kontrollert, inspisert
Artikkelside

særkjenne

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

karakteriserande kjennemerke;
Artikkelside

sjibbolett

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå hebraisk ‘aks’, eit ord som Jefta og folket hans kunne kjenne dei bortrømde efraimittane på fordi dei ikkje kunne seie sj, Domarane 12,6

Tyding og bruk

Artikkelside

kjenneteikn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. karakteristisk drag som ein kan kjenne att noko på;
    Døme
    • kva er kjenneteikna på gode læringsmiljø?
  2. registreringsnummer som ein kan kjenne att eit køyretøy på
    Døme
    • eit bilskilt med kjenneteikna ST 26904
Artikkelside

mark 5

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt mark, samanheng med mark (1; mark (2 og merke (1

Tyding og bruk

Døme
  • eit godt, dårleg mark;
  • leggje, ta mark på – leggje merke til;
  • det er ikkje mark på det – det er usikkert, ikkje noko å rette seg etter
Artikkelside

vignett

substantiv hankjønn

Uttale

òg vinjetˊt

Opphav

fransk diminutiv av vigne ‘vinranke’

Tyding og bruk

  1. lita dekorasjonsteikning (opphavleg av ei vinranke) på tittelbladet eller føre eller etter kvart kapittel
  2. stutt kjenningsmelodi, karakteriserande kjennemerke
    Døme
    • ha ei fast spalte i avisa med sin eigen vignett over
Artikkelside

kommunikasjonsmiddel

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  2. reiskap til å overføre informasjon eller bodskap (2) med
    Døme
    • språket er ikkje berre eit kommunikasjonsmiddel, men òg eit personleg kjennemerke
Artikkelside

logo

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk; frå gresk , av logos ‘ord, tale’

Tyding og bruk

firma- eller varemerke med særeiga grafisk utforming, brukt som kjennemerke
Døme
  • logoen til hotellkjeda
Artikkelside

attributt

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin eigenleg perfektum partisipp av attribuere ‘tildele’

Tyding og bruk

  2. (symbolsk) kjennemerke
    Døme
    • hamaren er attributtet til Tor;
    • ho hadde lett synlege attributt – bryst
  3. i språkvitskap: ord eller ordgruppe som står (som underledd) til eit overordna substantiv, adjektiv, eller adverb (kjerne)
Artikkelside
Side 1 av 2