Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

juks

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin jocus ‘spøk, skjemt’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • fare med juks
  2. dårleg arbeid, skrap (2)
    Døme
    • selje noko juks
Artikkelside

jukse 2

juksa

verb

Tyding og bruk

fiske med jukse (1
Artikkelside

jukse 3

juksa

verb

Opphav

av juks

Tyding og bruk

  1. snyte, narre, lure;
    Døme
    • jukse på eksamen;
    • dei juksa til seg pengar;
    • jukse nokon på prisen
  2. forenkle for å kome lettvint til eit resultat
    Døme
    • han juksar litt med sausen
Artikkelside

mistenkjeleg, mistenkeleg

adjektiv

Tyding og bruk

som gjev grunn til mistanke;
Døme
  • mistenkjeleg åtferd
  • brukt som adverb:
    • dette minner mistenkjeleg om juks;
    • det vart mistenkjeleg stilt på barnerommet
Artikkelside

narrespel

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. morosamt skodespel spela av narrar
  2. uærleg oppførsel;
    lureri, juks
    Døme
    • skulde ein politikar for å ha drive eit narrespel før valet
Artikkelside

juksar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som fer med juks (1);
Artikkelside

juksemakar

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -makar

Tyding og bruk

person som fer med juks (1);

Faste uttrykk

  • juksemakar pipelort
    (frå barneregle) person som juksar
    • tryllekunstnaren vart avslørt som juksemakar pipelort
Artikkelside

fusk

substantiv inkjekjønn

Opphav

av fuske

Tyding og bruk

  1. det å fuske (1);
    Døme
    • bli teken i fusk;
    • fusk og fanteri
  2. dårleg arbeid, slurv;
    dårleg ting, skrap;
Artikkelside

forsøk

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå lågtysk opphavleg ‘søking mot eit mål’; av forsøkje

Tyding og bruk

  1. det å prøve på noko;
    Døme
    • gjere eit forsøk på å heve båten;
    • forsøk på juks;
    • det er forsøket verdt
  2. det å teste noko vitskapleg;
    Døme
    • drive vitskaplege forsøk
  3. i idrett: kvalifisering
    Døme
    • bli slått ut i forsøket
Artikkelside

svindel

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; av svindle

Tyding og bruk

  1. Døme
    • svindel med offentlege midlar
  2. bløff, fusk og fant, juks
    Døme
    • heile tiltaket var berre svindel
Artikkelside
Side 1 av 2