Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

imponere

imponera

verb

Opphav

frå latin ‘setje, leggje i, på, narre’

Tyding og bruk

gjere sterkt inntrykk på;
fylle med beundring og respekt;
jamfør imponerande
Døme
  • imponere nokon;
  • bli imponert av noko;
  • eg er imponert over spelarane
Artikkelside

kjekke seg

Tyding og bruk

gjere seg kjekk (6); prøve å imponere; vise seg;
Sjå: kjekke
Artikkelside

imposant

adjektiv

Uttale

imposanˊt; imposanˊgt

Opphav

frå fransk , av imposer ‘imponere’

Tyding og bruk

særs imponerande, storslått
Døme
  • eit praktbygg med ein imposant fasade
Artikkelside

tåkefyrste

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som uttrykkjer seg uklart for å imponere eller villeie
Artikkelside

overvelde

overvelda

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

gjere sterkt inntrykk på;
gripe sterkt;
imponere;
Døme
  • inntrykka overvelda henne;
  • la seg overvelde av kjenslene;
  • bli overvelda av all gjestmildskapen
Artikkelside

brife

brifa

verb

Opphav

av engelsk brief, av latin brevis ‘kort’; same opphav som brev

Tyding og bruk

  1. rettleie på førehand;
    Døme
    • brife elevane i viktige eksamensspørsmål;
    • brife pressa om situasjonen
  2. prøve å imponere;
    vise seg
    Døme
    • brife med kunnskapane sine;
    • ha noko å brife med
Artikkelside

seminarist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. eldre nemning på lærarskuleelev og person med lærarprøve
  2. halvstudert person som prøver å imponere med kunnskapane sine
Artikkelside

glimre

glimra

verb

Opphav

samanheng med glime (2

Tyding og bruk

  1. kaste skinande glans;
    skine sterkt;
  2. merkje seg ut;
    briljere, imponere
    Døme
    • glimre med kunnskapane sine

Faste uttrykk

  • det er ikkje gull alt som glimrar
    ein må ikkje døme berre ut frå eit fint ytre;
    ikkje alt som ser fint ut, er verdifullt
  • glimre med sitt fråvær
    utmerkje seg ved ikkje å vere til stades
Artikkelside

age 2

aga

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt aga

Tyding og bruk

  1. tukte, tvinge til respekt og lydnad;
    Døme
    • age hestane;
    • age hugen sin
  2. Døme
    • ei agande forsamling
  3. Døme
    • age opp hesten;
    • age seg opp
  4. skremme, gjere forstøkt

Faste uttrykk

  • age seg
    styre seg
Artikkelside

dupere

dupera

verb

Opphav

frå fransk ‘narre’

Tyding og bruk

imponere nokon;
Døme
  • la seg dupere av nokon
Artikkelside
Side 1 av 2