Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

hærstyrke

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. krigsmakt (til lands)
    Døme
    • ha stor hærstyrke
  2. Døme
    • ein hærstyrke på 200 mann

nonkombattant

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør non- og kombattant (1

Tyding og bruk

ikkje-stridande person i ein hærstyrke

inntrengjande, inntrengande

adjektiv

Opphav

jamfør trengje

Tyding og bruk

  1. som trengjer inn
    Døme
    • ein inntrengjande fiendtleg hærstyrke
  2. Døme
    • rette ei inntrengjande oppmoding til nokon
    • brukt som adverb:
      • be inntrengjande om hjelp

armékorps, armekorps

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

om utanlandske forhold: hærstyrke samansett av eit varierande tal (ofte 2–3) divisjonar med støtteavdelingar

armé, arme 1

substantiv hankjønn

Uttale

armeˊ

Opphav

gjennom fransk, av mellomalderlatin armata ‘krigsstyrke’; samanheng med armere

Tyding og bruk

  1. om utanlandske forhold: samla krigsmakt på land; jamfør hær (1);
    til skilnad frå marine (1) og luftforsvar
    Døme
    • Den raude armé;
    • den franske armé
  2. større hærstyrke under sams kommando (3) med evne til å utføre sjølvstendige militære operasjonar
    Døme
    • 8. armé
  3. i overført tyding: stor mengd, hop (1)
    Døme
    • kontoret var utstyrt med ein liten armé av sekretærar

hærførar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

øvstkommanderande for ein større hærstyrke i krig;

hærmakt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

militær makt;
Døme
  • bruke hærmakt;
  • ha stor hærmakt

undermakt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

mindre makt (enn ein annan);
underlegen stilling
Døme
  • ha undermakt i hærstyrke

tryggingsstyrke

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

hærstyrke som skal tryggje freden i eit konfliktområde

fredsstyrke

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. hærstyrke i fredstid
  2. fredstryggjande hærstyrke plassert i eit konfliktområde