Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

grasgrodd

adjektiv

Tyding og bruk

tilvaksen med gras

Døme

ein grasgrodd voll

mark 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt mǫrk ‘skog’, opphavleg ‘grense(land)', samanheng med mark (; jamfør marg og margin

Tyding og bruk

utmark, oftast med skog
Døme
- gå tur i marka;
- dei er i marka og høgg ved
- - bymark
  - jaktmark
  - villmark
grasgrodd område der det ikkje finst hus, vegar eller liknande;
terreng (1)
Døme
- rusle i skog og mark
- - grasmark
  - innmark
  - lyngmark
dyrka grunn;
eng, jordstykke
Døme
- arbeide ute på markene
jordoverflate;
bakke (3, 2)
Døme
- sitje på marka;
- det er tele i marka
slagmark, felt (2
verkefelt
- - misjonsmark

Faste uttrykk

føre i marka
leggje fram, framføre;
argumentere
dei har ført mange argument i marka
i marka
på sjølve staden;
utandørs;
i felten
gjere studium i marka
slå av marka
vinne over nokon
upløgd mark
område som ikkje er utforska
på dette fagområdet er det framleis mykje upløgd mark

hall 4

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt hallr m

Tyding og bruk

hallande, skakk eller skeiv stilling
Døme
- stå på hall
stad som hallar;
bakke (3, 1), skråning;
jamn, grasgrodd side av eit høgfjell
Døme
- frampå hallet mot sjøen

grasvaksen

adjektiv

Tyding og bruk

Døme

ein grasvaksen voll

graskledd

adjektiv

Tyding og bruk

grasgrodd, grasvaksen

Døme

graskledde vollar

rein 1, reine

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt rein(a)

Tyding og bruk

grasgrodd strimmel eller grasbakke i (nedre) kanten av åker eller mellom åkrar