Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
69 treff
Nynorskordboka
69
oppslagsord
glans
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
frå
tysk
;
samanheng
med
glane
(
1
I)
Tyding og bruk
strålande lys eller skin
Døme
ha glans i auga
som etterledd i ord som
stråleglans
prakt
;
stordom
;
ry
(
1
I)
Døme
kome i all sin glans
;
klubben har mista glansen
;
greie noko med glans
skinande, glatt overflate
Døme
papir med glans
glinsande mineral
som etterledd i ord som
blyglans
glansbilete
(1)
Døme
samle på glans
Faste uttrykk
kaste glans over
gjere ære på ei tilstelling med å vere til stades
Artikkelside
glanse
glansa
verb
Vis bøying
Tyding og bruk
skine
,
glinse
Døme
månen glansar
;
det glansar i gull
leggje
glans
(3)
på
;
polere
Artikkelside
ære
1
I
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
seint
norrønt
æra
;
frå
lågtysk
ere
Tyding og bruk
vyrdnad, heiderleg omdømme, gjetord, ry, glans, respekt
Døme
vinne ære
i ordtak:
når lorten kjem til ære, veit han ikkje korleis han vil vere
;
kome til (heider og) ære
;
setje si ære i å gjere det bra
(sterk) ros, høg grad av påskjøning, hylling
;
ærevising
Døme
dette er til ære for deg
æra er lettare gått enn fått
;
det var ei ære for staden at kongen kom på vitjing
;
gjere ære på ein
–
rose, hylle ein
;
han gjorde oss den æra at han kom
;
vere all ære verd
–
fortene ros, vørdnad
noko som heidrar ein, noko som gjev vyrdnad, gjetord
Døme
det er ikkje stor ære i det
;
det er inga ære i slikt
kjensle hos det einskilde mennesket av indre verd
;
sjølvvyrdnad
;
sjølvkjensle
Døme
ho bar inga ære i seg
;
dette går på æra mi
;
gå på æra laus
;
eit folk utan ære
;
gå eins ære for nær
òg: godt namn og rykte
redde æra
i høgtideleg lovnad
underskrive sjølvmeldinga på ære og samvit
sømd
Døme
i tukt og ære
;
ikkje ha ære i livet
beine
(
1
I)
,
teneste
Døme
gjere ein ei ære
;
den som gjer ei ære, får ei ære att
;
den eine æra er den andre verd
Faste uttrykk
gjere ære på maten
vise at ein set pris på maten
ha/få æra for
vere den som fortener ros for (noko)
dei frivillige har all æra for framgangen
;
mor mi skal få mykje av æra for at eg hadde ei så fin barndom
vise nokon den siste æra
vere til stades i gravferda til nokon
Artikkelside
sole
3
III
sola
verb
Vis bøying
Opphav
av
sol
(
1
I)
Tyding og bruk
la solstrålane treffe (ein del av kroppen)
Døme
ho soler leggane
Faste uttrykk
sole seg
vere i sola og la solstrålane treffe huda (for å få brunfarge)
sitje på terrassen og sole seg
;
dei bada og sola seg
nyte tilbeding for status eller prestasjon
;
syne at ein er nøgd med eigen suksess
ho solar seg i sin eigen glans
Artikkelside
skin
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
skin
;
av
skine
Tyding og bruk
klar ljoske
;
glans, lys
Døme
skinet frå ei lampe
som etterledd i ord som
måneskin
solskin
ytre, synleg form
;
utsjånad
Døme
gje noko eit skin av rettferd
Faste uttrykk
skinet bedreg
det ytre kan gje feil inntrykk
Artikkelside
pryd
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
jamfør
norrønt
prýði
Tyding og bruk
noko som det står glans av
;
prakt
,
pynt
(
2
II)
Døme
vasen stod til pryd på bordet
;
nyskulen er ein pryd for bygda
;
ho er ein pryd for familien
som etterledd i ord som
hovudpryd
veggepryd
Faste uttrykk
ikkje nokon pryd for auget
ikkje særleg vakker
Artikkelside
prunke
prunka
verb
Vis bøying
Tyding og bruk
vise seg i glans og prakt
;
prange
(
1
I)
,
brikje
(3)
Faste uttrykk
prunke med
briske seg med
;
skilte med
Artikkelside
prakt
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
Tyding og bruk
ytre glans, herlegdom, stas, pryd
Døme
fyrsteleg prakt
;
med pomp og prakt
–
sjå
pomp
(
1
I)
Artikkelside
gyllen
adjektiv
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
Tyding og bruk
som er av gull
;
som er forgylt
Døme
gyllen ring
;
gyllen kant
;
gyllen ramme
gulliknande, gullgul og skinande
Døme
gyllen glans
;
ei gyllen sky
strålande,
herleg
,
storarta
Døme
gylne tider
;
gylne draumar
;
gylne lovnader
klok, god, utmerka
Døme
ein gyllen regel
Faste uttrykk
den gylne middelvegen
måtehalden, balansert framgangsmåte
eller
utveg
finne den gylne
middelvegen
;
gå den gylne
middelvegen
;
velje den gylne
middelvegen
det gylne snittet
todeling av ei linje som gjev same forholdet mellom den største og minste delen som mellom heile linja og den største delen
gyllen fallskjerm
i
overført tyding
:
godtgjering
som personar i leiarstillingar kan få om dei må slutte før kontrakttida er ute
Artikkelside
glimre
glimra
verb
Vis bøying
Opphav
samanheng
med
glime
(
2
II)
Tyding og bruk
kaste skinande glans
;
skine sterkt
;
glime
(
2
II)
merkje seg ut
;
briljere, imponere
Døme
glimre med kunnskapane sine
Faste uttrykk
det er ikkje gull alt som glimrar
ein må ikkje døme berre ut frå eit fint ytre
;
ikkje alt som ser fint ut, er verdifullt
glimre med sitt fråvær
utmerkje seg ved ikkje å vere til stades
Artikkelside
Forrige side
Side 1 av 7
Neste side
Resultat per side:
10
20
50
100