Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

flire 2

flira

verb

Tyding og bruk

smile eller le, ofte spottande, skadefro eller tåpeleg

Døme

ho måtte flire litt av han;
flire til kvarandre

flir

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

det å flire;

lått (, 1), glis (, 1)

Døme

løyne ein flir;
respondere med ein lur flir

Faste uttrykk

tørke fliren av
få nokon til å bli alvorleg

flire 1

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med flerre ( og flede

Tyding og bruk

ferskvassfisk av karpefamilien;

Blicca bjoerkna

le 3

verb

Opphav

norrønt hlæja; samanheng med latter

Tyding og bruk

uttrykkje glede eller moro (eller hån) med lydar gjennom munnen mens ein smiler;

skratte, flire (, humre (2)

Døme

setje i å le;
le hjarteleg;
le godt og høgt;
eg måtte le;
ho flira og lo;
han må le litt av det sjølv;
det er lenge sidan eg har ledd så mykje

brukt som adjektiv:
- leikande og leande barn

Faste uttrykk

den som ler sist, ler best
den triumferer som har rett til slutt
ikkje vite om ein skal le eller gråte
vere uviss på om ein skal reagere med alvor eller sjå det komiske i ein situasjon
le nokon ut
gjere nokon til latter
han er ein meister i å le folk ut
le seg fillete
le så mykje at ein nesten tek skade;
gapskratte
le seg i hel
le så mykje at det kjennest som ein skal døy;
gapskratte
le seg skakk
le kraftig;
gapskratte