Nynorskordboka
glis 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit glis | gliset | glis | glisa |
Tyding og bruk
det å glise;
(hån)flir
Døme
- vere til glis og lått – bli (hån)ledd av, vere til åtløye
Faste uttrykk
- tørke gliset avfå (nokon) (som flirer) alvorleg att (med å seie eller gjere noko)