Avansert søk

12 treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

daske 1

daska

verb

Tyding og bruk

slå lett, særleg med noko flatt slik at det klaskar
Døme
  • daske til ein med handa;
  • daske nokon på armen

daske 2

daska

verb

Opphav

av dase; innverknad frå daske (1

Tyding og bruk

gå tungt;

smekke 2

smekka

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

  1. daske, slå
    Døme
    • smekke nokon over fingrane;
    • ho smekkar att døra;
    • døra smekka att
  2. lage ein klaskande og smellande lyd
    Døme
    • smekke med tunga

Faste uttrykk

smeise

smeisa

verb

Opphav

truleg frå tysk schmeissen

Tyding og bruk

daske, slå, smekke

slarpe

slarpa

verb

Opphav

samanheng med slarke

Tyding og bruk

  1. slå med noko mjukt og vått;
    Døme
    • han slarpa til henne med vaskefilla
  2. Døme
    • gå og slarpe i søla

blekke 2

blekka

verb

Opphav

truleg nylaging av blake

Tyding og bruk

  1. guste, blåse lint
  2. råke med slag eller kast;
    daske til;
    kaste (på)

dask

substantiv hankjønn

Opphav

av daske (1

Tyding og bruk

slag (1 med noko flatt;
Døme
  • få seg ein dask under øyret;
  • gje nokon ein dask bak

klapse

klapsa

verb

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

slå med klaskande lyd;
Døme
  • klapse med handa

klaske

klaska

verb

Opphav

av klask (2

Tyding og bruk

Døme
  • han klaska bøkene saman;
  • regnet klaska mot ruta;
  • klaske seg på låra

baske

baska

verb

Opphav

truleg av lågtysk batschen; samanheng med base (4

Tyding og bruk

  1. flakse (med vengene);
    Døme
    • fuglen baskar med vengene;
    • baske med armar og bein
  2. velte, rulle seg med kavande rørsler
    Døme
    • ungane baska i snøen
  3. slite, streve (hardt)
    Døme
    • ha noko å baske med