Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 46 oppslagsord

drog 1, dròg

substantiv hokjønn

Opphav

av dra

Tyding og bruk

  1. seinvoren, lat eller doven person;
    Døme
    • ei fæl dròg
  2. Døme
    • ei dròg med ungar
  3. kort slede, særleg til stein
  4. mengd eller last som ein dreg i ein gong
  5. stad der ein dreg noko;
  6. liten dal;
Artikkelside

drette

substantiv inkjekjønn

Opphav

av drått

Tyding og bruk

  1. draging, til dømes av fisk
  3. feste mellom skåk og slede
  4. stutt slede
  5. lite lass
  6. følgje (som ein har med seg), hop
Artikkelside

bukk 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt bukkr

Tyding og bruk

  1. hann av somme dyreslag, særleg av geit, sau, rein og rådyr
  2. brukt som etterledd i nedsetjande nemningar
  3. innretning som står på bein (og som kan minne om ein bukk (1, 1))
    Døme
    • bordplata låg på bukkar;
    • køyre bilen opp på bukken
  4. gymnastikkapparat på fire bein til å hoppe over
    Døme
    • kasse, hest og bukk;
    • ho gjorde fleire forsøk på å kome seg over bukken i gymmen
  5. fremste slede i geitdoning
  6. brukt som etterledd i namn på visse biller

Faste uttrykk

  • hoppe bukk over
    ikkje ta omsyn til;
    utelate
    • dei har hoppa bukk over avtala
  • hoppe bukk
    hoppe skrevs over ein framoverbøygd person
    • gutane hoppar bukk
Artikkelside

breislede

substantiv hankjønn

Opphav

av brei

Tyding og bruk

slede med plass til to jamsides;
til skilnad frå spiss-slede
Artikkelside

beite 4

beita

verb

Opphav

norrønt beita ‘få til å bite’

Tyding og bruk

  1. om dyr: ete gras eller anna grøde på rot
    Døme
    • rein som beiter i fjellet
  2. la husdyr beite (4, 1)
    Døme
    • beite kyrne heime
  3. nytte til beite (3, 2)
    Døme
    • beite enga
  4. samle beit (1
  5. få fisk til å bite (3)
  6. få noko kvast til å bite (4)
  7. spenne (hest) føre slede, vogn eller liknande
    Døme
    • beite hesten for;
    • beite ifrå
Artikkelside

ake

aka

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt aka

Tyding og bruk

  1. flytte, skuve, gli smått og varsamt
    Døme
    • ake fram steinen;
    • ake seg fram på magen
  2. renne på kjelke, ski eller liknande
    Døme
    • ake på kjelke
  3. fare i vogn, slede eller liknande;
    sitje på
    Døme
    • sjåføren spurde om eg ville ake med han
Artikkelside
Side 5 av 5