Avansert søk

Nynorskordboka 138 oppslagsord

rang 1

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk ‘rekkje, plass’

Tyding og bruk

plassering som ein person har i eit fast (sosialt) hierarki;
militær grad
Døme
- offiserar med løytnants rang;
- plassere gjestene etter rang
plassering som noko har (i høve til noko anna av same art) ut frå kvalitet, verdi eller liknande;
status, verdi
Døme
- ha rang mellom dei fremste

Faste uttrykk

av rang
blant dei aller beste i sitt slag
ho var ein talar av rang
gjere nokon rangen stridig
konkurrere om førsteplassen;
måle seg med nokon;
utkonkurrere
ingen kan gjere han rangen stridig
ha rangen
ha førerett
fotgjengarar har rangen

vrang, rang 2

adjektiv

Opphav

norrønt (v)rangr

Tyding og bruk

med innsida ut;
vrengd
Døme
- eine sokken er vrang;
- strikke rett og vrangt, to rette og to vrange (masker)
som ikkje er den rette;
feil (2, galen (5);
urettvis, falsk (2
Døme
- ta vrang frakk i garderoben;
- felle vrange dommar;
- ei vrang underskrift;
- sjå skilnaden på rett og vrangt
- adverb:
  svelgje vrangt
vanskeleg, ugrei, innfløkt
Døme
- kvistete og vrang ved;
- vrangt å lære;
- han stod så vrangt til – ulagleg
om person, dyr, lynne: tverr, sta, einvis, stri (2, styrlaus;
påståeleg, sjølvsikker, skråsikker
Døme
- gjere seg, slå seg vrang
om mekanisk hjelperåd: som ikkje vil verke
Døme
- motoren slo seg vrang

range

ranga

verb

Tyding og bruk

Døme

range av seg trøya

riksbanner

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

fane med rikt utstyr, brukt som teikn på kongeleg rang

rangorden

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

rekkjefølgje etter rang (1, 1)
Døme
- militær rangorden
gradering etter rang (1, 2);
rangordning
Døme
- sosial rangorden

ha rangen

Tyding og bruk

ha førerett;

Sjå: rang

Døme

fotgjengarar har rangen

av rang

Tyding og bruk

blant dei aller beste i sitt slag;

Sjå: rang

Døme

ho var ein talar av rang

rangere

rangera

verb

Uttale

rangsjeˊre

Opphav

frå fransk; jamfør rang (

Tyding og bruk

ha ein viss plass eller rang på ein verdiskala
Døme
- rangere høgt som musikar;
- rangere over nokon
ordne i ei viss rekkjefølgje
Døme
- rangere etter alder;
- laget er rangert på tredje plass

rangsperson

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person av høg rang

rangskilnad

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

skilnad i rang (

Side 1 av 14

Resultat per side: