Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
14 treff
Bokmålsordboka
2
oppslagsord
svip
substantiv
hankjønn
Vis bøyning
Opphav
norrønt
svipr
‘hastig glimt’
Betydning og bruk
preg
,
drag
Eksempel
sønnen har en
svip
av faren
;
språket hans har en
svip
av trøndersk
;
maleriene hans har en særmerkt
svip
Artikkelside
svipp
1
I
substantiv
hankjønn
Vis bøyning
Opphav
samme opprinnelse som
svip
Betydning og bruk
snartur
Eksempel
ta seg en
svipp
til byen
;
stikke hjemom en
svipp
Artikkelside
Nynorskordboka
12
oppslagsord
svip
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
svipr
‘rask rørsle, skimt’
Tyding og bruk
drag
,
dåm
,
preg
Døme
dottera har ein svip av faren
;
målet hans har ein svip av nordlandsk
;
songane hennar har ein særmerkt svip
Artikkelside
svipe
svipa
verb
kløyvd infinitiv: -a
Vis bøying
Opphav
norrønt
svipa
Tyding og bruk
ha ein viss svip, utsjånad
Døme
han svipar på mor si
–
liknar på, minner om
gje eit lett, svingande slag
;
snerte
(
1
I)
Artikkelside
tone
2
II
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
tóni, tónn
,
gjennom
latin
;
frå
gresk
tonos
Tyding og bruk
lyd som er ein verknad av regelfaste svingingar hos ein lekam
Døme
fløytetone
;
kammertone
;
dirigenten gav koret tonen
;
ikkje kunne syngje ein tone
melodi
setje tone til eit dikt
samspel av lys, skugge og fargar som gjev eit visst særpreg
;
fargenyanse
Døme
håret har ein raudleg tone
(sær)preg, svip, særeigen klang
;
eigenart
Døme
fiolinen hadde ein vakker tone
;
framføringa hadde ein varm, personleg tone
måte å uttrykkje seg på
brevet har ein venleg tone
(rett) måte å te seg
eller
uttrykkje seg på
;
åtferd, skikk og bruk
takt og tone
;
det er ikkje god tone
heving
eller
senking av røysta,
intonasjon
(3)
(som gjev uttrykk for stemning, innstilling
og liknande
)
Døme
han sa det i ein fortruleg tone
;
i ein spørjande tone
;
ikkje ta den tonen!
dette var nye tonar frå deg
;
rose nokon i høge tonar
Artikkelside
særsvip
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
særmerkt svip, særdrag
Artikkelside
særbragd
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
særmerkt svip, utsjånad
Artikkelside
svipp
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
same opphav som
svip
Tyding og bruk
snartur
Døme
stikke heimom ein svipp
;
ta seg ein svipp til byen
Artikkelside
sveip
1
I
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
sveipr
Tyding og bruk
bundel av tråd
eller
strå
;
krull
, lokk(3,1,2)
stad på gjord
eller
tønneband der endane ligg over kvarandre
svip
Artikkelside
stempel
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
;
samanheng
med
stampe
(
2
II)
Tyding og bruk
(
merke
(
1
I
, 2)
, avtrykk etter) reiskap,
verktøy
(1)
med mønster, bokstavar
eller liknande
Døme
poststempel
;
ha sitt eige stempel med namn og adresse
;
ein mynt med kongens stempel
;
det var stempel på frimerket
verktøy
(1)
til å
stanse
(
3
III)
ut hol
og liknande
med
maskindel (kolv) som går att og fram i ein sylinder
i
overført tyding
:
ord
,
rykte
;
òg:
dåm
,
merke
(
1
I)
,
svip
Døme
få stempelet på seg (som upåliteleg)
;
setje eit personleg stempel på noko
Artikkelside
framburd
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
det å bere fram noko
skriftleg eller munnleg framføring
veremåte
;
svip
Artikkelside
folkelynne
,
folkelynde
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
lynne, karakter, svip som er særmerkt for eit
folk
(1)
Døme
det nordnorske folkelynnet
Artikkelside
Forrige side
Side 1 av 2
Neste side
Resultat per side:
10
20
50
100