svelge, svelgje
svelga, svelgja
verb
Opphav
norrønt svelg(j)aTyding og bruk
- med ei muskelrørsle i svelget føre mat, drikke og liknande ned i matrøyret
Døme
- svelgje ei tugge
- halde att
- svelgje gråten i seg
- bite i seg, finne seg i
- svelgje skamma
- i presens partisipp: botnlaus, gapande
Døme
- eit svelgjande djup