Avansert søk

4 treff

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

kulminasjon

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør kulminere

Betydning og bruk

  1. høydepunkt i et forløp eller en utvikling;
    Eksempel
    • dette er kulminasjonen av mange års hardt arbeid
  2. høyeste og laveste punkt i banen til et himmellegeme;

klimaks

substantiv intetkjønn

Opphav

fra gresk ‘stige, trapp’; beslektet med klima

Betydning og bruk

toppunkt på et forløp med stigende intensitet;
Eksempel
  • konflikten nådde i går et foreløpig klimaks;
  • dramaet når sitt klimaks i siste akt

Nynorskordboka 2 oppslagsord

kulminasjon

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør kulminere

Tyding og bruk

  1. høgdepunkt i eit forløp eller ei utvikling;
    Døme
    • det var kulminasjonen av mange års hardt arbeid
  2. høgaste eller lågaste punktet på bana til ein himmellekam;

klimaks

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå gresk ‘stige, trapp’; samanheng med klima

Tyding og bruk

toppunkt på eit forløp med stigande intensitet;
Døme
  • nå klimaks;
  • klimaks i boka