Artikkelside

Nynorskordboka

klimaks

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit klimaks	klimakset	klimaks	klimaksa

Opphav

frå gresk ‘stige, trapp’; samanheng med klima

Tyding og bruk

toppunkt på eit forløp med stigande intensitet;

høgdepunkt, topp (, 6), kulminasjon (1);

Døme

nå klimaks;
klimaks i boka