Avansert søk

7 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

inkarnasjon

substantiv hankjønn

Opphav

fra senlatin incarnatio, av latin incarnare; jamfør inkarnere

Betydning og bruk

  1. legemliggjøring, personifisering av en idé eller egenskap
    Eksempel
    • hun står for meg som inkarnasjonen av godhet og kjærlighet
  2. det at en guddom viser seg i form av et menneske eller et dyr

legemliggjøring

substantiv hankjønn eller hunkjønn

legemliggjørelse

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

avatar

substantiv hankjønn

Uttale

avataˊr

Opphav

gjennom engelsk; fra sanskrit

Betydning og bruk

  1. inkarnasjon av et guddommelig vesen
  2. symbol eller figur som representerer en bruker på internett, for eksempel i dataspill

Nynorskordboka 4 oppslagsord

inkarnasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå seinlatin incarnatio, av latin incarnare; jamfør inkarnere

Tyding og bruk

  1. lekamleggjering, personifisering av ein idé eller eigenskap
    Døme
    • han var sjølve inkarnasjonen av hat og djevelskap
  2. det at ein guddom viser seg i form av eit menneske eller eit dyr

avatar

substantiv hankjønn

Uttale

avataˊr

Opphav

gjennom engelsk; frå sanskrit

Tyding og bruk

  1. inkarnasjon av eit guddommeleg vesen
  2. symbol eller figur som representerer ein brukar på internett, til dømes i dataspel

lekamleggjering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

ikjøting

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å gje noko abstrakt eller immaterielt kroppsleg form;
jamfør kjøt (5)
Døme
  • han var som ei ikjøting av deira eigen lengsel