Nynorskordboka
personifisering
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei personifisering | personifiseringa | personifiseringar | personifiseringane |
Tyding og bruk
Døme
- han er sjølve personifiseringa av myten om kunstnarar
- det å gje noko livlaust eller abstrakt menneskelege eigenskapar;
Døme
- teksten inneheld ei personifisering av vinteren
- det å gjere noko personleg eller få det til å handle om enkeltpersonar
Døme
- vi ser ei personifisering av politikken