Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
10 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

gubbe

substantiv hankjønn

Opphav

fra svensk

Betydning og bruk

  1. (gammel) mann;
    Eksempel
    • en godslig gubbe;
    • gretne gamle gubber;
    • hun var glad i gubben sin
Artikkelside

solid

adjektiv

Opphav

fra fransk; av latin ‘massiv’

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • en solid planke
  2. Eksempel
    • en solid gubbe
  3. Eksempel
    • solide sko
  4. Eksempel
    • et solid måltid
  5. Eksempel
    • en solid kar;
    • en solid fagmann
  6. grundig, vel underbygd
    Eksempel
    • en solid vitenskapelig produksjon;
    • solide kunnskaper
  7. med trygg, god økonomi
    Eksempel
    • et solid firma
Artikkelside

forgubbe

verb

Opphav

av for- (2 og gubbe

Betydning og bruk

i passiv: få et økende antall eldre medlemmer
Eksempel
  • bygda forgubbes
  • brukt som adjektiv
    • forgubbede kommuner
Artikkelside

Nynorskordboka 7 oppslagsord

gubbe

substantiv hankjønn

Opphav

frå svensk; truleg samanheng med guve

Tyding og bruk

  1. (gammal) mann;
    Døme
    • ein skjeggete gammal gubbe;
    • ho var lei av å ha gubben gåande heime
Artikkelside

saftlaus

adjektiv

Tyding og bruk

  2. Døme
    • ein saftlaus, gammal gubbe
Artikkelside

godsleg

adjektiv

Tyding og bruk

godlynt og rolig;
Døme
  • ein godsleg gubbe;
  • eit godsleg smil
Artikkelside

solid

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin solidus ‘fast, tett’

Tyding og bruk

    • ein solid planke
    • ein solid gubbe
    • ein solid sko
    • eit solid måltid
    • ein solid fagmann
  6. grundig, vel underbygd
    • eit solid vitskapleg arbeid;
    • solide kunnskapar
  7. med trygg, god økonomi
    • eit solid firma
Artikkelside

forgubba

adjektiv

Opphav

jamfør gubbe

Tyding og bruk

som har fleire eldre folk enn gjennomsnittet
Døme
  • eit forgubba miljø
Artikkelside

gauve 1

substantiv hankjønn

Opphav

av gauv (2; truleg samanheng med gubbe

Tyding og bruk

mektig og vørd mann;
Artikkelside

kall 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt karl, kall ‘mann’, same opphav som kar

Tyding og bruk

  1. eldre mann;
    Døme
    • ein gammal kall
  2. Døme
    • ho hadde med seg kallen sin
  3. Døme
    • kallen på garden;
    • kallane er på fiske
  4. overnaturleg skapning av hankjønn
  6. Døme
    • andkall
  7. gammalt (kyllt) tre
Artikkelside