Artikkelside

Nynorskordboka

gubbe

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein gubbe	gubben	gubbar	gubbane

Opphav

frå svensk; truleg samanheng med guve

Tyding og bruk

(gammal) mann;
ektemann
Døme
- ein skjeggete gammal gubbe;
- ho var lei av å ha gubben gåande heime
dynamittpatron