Avansert søk

10 treff

Bokmålsordboka 5 oppslagsord

bluss

substantiv intetkjønn

Opphav

fra lavtysk; beslektet med norrønt blys ‘fakkel, flamme’

Betydning og bruk

  1. lysende flamme (1, 1);
    jamfør gassbluss
    Eksempel
    • en propankomfyr med fire bluss
  2. lys til å signalisere med;
    jamfør nødbluss

blusse

verb

Opphav

av bluss

Betydning og bruk

  1. brenne med luende flammer;
    gi fra seg lys
    Eksempel
    • bålet blusser
  2. Eksempel
    • åkeren blusset etter regnet
  3. Eksempel
    • hun blusser av glede;
    • kinnene blusset av skam
  4. gi signal med bluss (2)
    Eksempel
    • blusse etter los
  5. i uttrykket

Faste uttrykk

  • blusse opp
    • begynne å brenne kraftig (igjen);
      flamme opp
      • ilden blusset opp
    • i overført betydning: komme kraftig til uttrykk;
      ta seg kraftig opp
      • striden blusset opp igjen

nødbluss

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

bluss (2) brukt som nødsignal

sparebluss

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

  1. bluss på kokeapparat og lignende som bruker lite brennstoff
  2. i overført betydning:

Faste uttrykk

  • gå på sparebluss
    være redusert til et minimum

bles

substantiv intetkjønn

Opphav

trolig beslektet med norrønt blys ‘fakkel, bluss’

Betydning og bruk

særlig på hest: lys flekk eller stripe i pannen
Eksempel
  • en hest med bles

Nynorskordboka 5 oppslagsord

bluss

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med norrønt blys ‘fakkel, loge’

Tyding og bruk

  1. lysande loge;
    jamfør gassbluss
    Døme
    • eit propanapparat med to bluss
  2. lys til å signalisere med;
    jamfør naudbluss

blusse

blussa

verb

Opphav

av bluss

Tyding og bruk

  1. brenne med logande flammer;
    gje frå seg lys
    Døme
    • ei fyrstikkflamme som blussar nokre sekund
  2. Døme
    • blomstrane blussar
  3. Døme
    • kinna blussar av vinen;
    • vere så stolt at ein blussar i kinna
  4. gje signal med bluss (2)
    Døme
    • blusse etter los

Faste uttrykk

  • blusse opp
    • byrje å brenne kraftig (att);
      flamme opp
      • elden blussar opp;
      • skogbrannen blussa opp att
    • i overført tyding: kome kraftig til uttrykk;
      bli meir intens;
      auke
      • striden blussa opp

naudbluss, nødbluss

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

bluss (2) brukt som naudsignal

sparebluss

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

bluss på kokeapparat og liknande som bruker lite brennstoff

bles

substantiv inkjekjønn

Opphav

truleg samanheng med norrønt blys ‘fakkel, bluss’

Tyding og bruk

særleg på hest: lys eller kvit stripe eller flekk nedetter panna