Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
78 treff

Bokmålsordboka 6 oppslagsord

Nynorskordboka 72 oppslagsord

radar

substantiv hankjønn

Opphav

engelsk kortord av radio detecting and ranging ‘peiling og avstandsmåling med hjelp av radio’

Tyding og bruk

apparat som finn fram til noko med hjelp av radiobølgjer;
ekkoradio
Artikkelside

fossil 2

adjektiv

Opphav

av latin fossilis, av fossa ‘grav’, opphavleg med tyding ‘det som ein finn ved å grave i jorda’

Tyding og bruk

  1. som har halde seg i jordlag frå eldre geologisk tid;
    Døme
    • fossile restar av dinosaurar
  2. Døme
    • er du heilt fossil?

Faste uttrykk

  • fossilt brensel
    brennbart organisk materiale (som kol, olje og naturgass) som finst i jorda
  • fossilt drivstoff
    ikkje fornybart drivstoff som diesel og bensin
Artikkelside

forsverje

forsverja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå lågtysk; jamfør for- (2

Tyding og bruk

nekte å tru;
Døme
  • eg skal ikkje forsverje at du finn feil
Artikkelside

forsigna

adjektiv

Tyding og bruk

som finn noko uventa;
Døme
  • bli forsigna over noko
Artikkelside

formlikskap

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å ha lik form;
Døme
  • finn lengda av den lengste sida i trekanten ved hjelp av formlikskap
Artikkelside

finne 5

finna

verb

Opphav

norrønt finna

Tyding og bruk

  1. kome over, treffe på, oppdage
    Døme
    • finne ein skatt;
    • finne att noko ein har mista;
    • finne vegen;
    • finne nokon død;
    • finne seg mat;
    • finne fram skrivesaker
  2. Døme
    • finne forma;
    • finne fred
  3. kome fram til, tenkje ut, utleie
    Døme
    • finne utvegar;
    • finne ut kva som er gale;
    • finne heim att;
    • finne fram til folk;
    • finne fram til løysingar;
    • finne ut av vanskane
  4. Døme
    • finne grunn til;
    • finne nokon skyldig

Faste uttrykk

  • finne for godt
    avgjere etter eige skjøn
    • eg kjem dersom eg finn det for godt
  • finne kvarandre
    • bli eit par
    • bli samde;
      ha same syn i ei sak
  • finne opp
    tenkje ut noko nytt eller lage noko for første gong
    • rapartisten likar å finne opp nye ord;
    • Johann Gutenberg fann opp boktrykkjarkunsta
  • finne på
    kome på;
    tenkje ut;
    pønske ut
    • vi hadde ikkje trudd at nokon kunne finne på noko slikt
  • finne seg i
    godta (resignert)
    • dette finn eg meg ikkje i
  • finne seg sjølv
    bli klar over kven ein er og kva ein vil
  • finne seg til rette
    tilpasse seg
    • han strever med å finne seg til rette i Noreg
  • finne stad
    hende
    • hendinga fann stad for to år sidan
  • finne ut
    bli klar over
    • ho fann ut at ho ville skrive bøker
  • ikkje ha funne opp krutet
    vere dum eller godtruen
Artikkelside

finnskjegg

substantiv inkjekjønn

Opphav

samanheng med finn (2 , opphavleg ‘noko spist’

Tyding og bruk

fleirårig gras med stive, trådtynne blad som veks i tuer;
Nardus stricta
Artikkelside

finnete 2

adjektiv

Opphav

av finn (2

Tyding og bruk

med finnar eller kveiser
Døme
  • finnete og urein hud
Artikkelside

finnar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som finn noko
Døme
  • finnaren fekk 10 % av pengane i dusør
Artikkelside

fatalistisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld fatalisme;
som finn seg i lagnaden
Døme
  • fatalistisk syn;
  • fatalistisk ro
Artikkelside
Side 7 av 8