Nynorskordboka
tykkje, tykke 2
tykkja, tykka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å tykkaå tykke | tykker | tykte | har tykt | tykk! |
| å tykkjaå tykkje | tykkjer |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| tykt + substantiv | tykt + substantiv | den/det tykte + substantiv | tykte + substantiv | tykkande |
| tykkjande | ||||
Opphav
norrønt þykkja, samanheng med tenkje; jamfør svensk tycka omTyding og bruk
ha som kjensle, inntrykk eller meining;
synast, meine, tenkje, føle
Døme
- eg tykkjer du er så bleik;
- maten er god, tykkjer eg;
- dei tykte ikkje det var rettferdig;
- kva tykker du om boka?
- eg tykte eg såg deg i går
Faste uttrykk
- tykkje om
- vere glad i;
bry seg om- eg tykkjer om deg
- setje pris på;
like- eg tykkjer ikkje om øl
- tykkje synd i/påha medkjensle med
- eg tykkjer synd i deg;
- dei tykte synd på barnet