Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

stygg 1

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

motbydeleg kjensle;
ufyse
Døme
- få stygg til drikken
- mothug, redsle, uhygge (1
  det står ein stygg av han
i bunden form eintal: stygg skapnad
i bunden form eintal: styggemannen
Døme
- styggen sjølv

stygg 2

adjektiv

Opphav

norrønt styggr

Tyding og bruk

farleg, skremmande
Døme
- ein stygg sving;
- ein stygg sjukdom;
- stygge våpen
- hard, uroleg
  sjøen gjekk stygg
- fæl, lei (3
  ei stygg ulykke;
  ein stygg affære;
  vere stygg til å lyge, stele
- faretruande, illevarslande
  drøyme stygt;
  sjå stygt ut for ein
- dumdristig, uvørden
  stygg køyring
ljot, motbydeleg, ufager
Døme
- vere stygg å sjå på;
- ha stygge tenner
- keiveleg
  ei stygg handskrift
- klumpete
  ei hakke med stygt skaft
- uflidd
  dressen var flekkete og stygg;
  vere stygg på håret
- ufyseleg
  stygt vêr
- uhyggeleg
  eit stygt skrik;
  det var stygt å høyre
lei (3, uskikkeleg, vond
Døme
- vere stygg med, mot ein;
- ei stygg skulding;
- stygge gjerningar, tankar;
- fare stygt fram
- lei (3, låk
  vere stygg å banne, drikke, stele
- usømeleg
  skrive stygge ord på doveggen;
  fortelje stygge historier
- lur (5, utkropen
  ein stygg fant
redd, sky (2

Faste uttrykk

vere stygg i kjeften
bruke harde, ufine ord

Fann du ordet du leita etter?