Nynorskordboka
uhygge 1, uhyggje
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei uhygge | uhygga | uhygger | uhyggene |
| ei uhyggje | uhyggja | uhyggjer | uhyggjene |
Tyding og bruk
- (stemning eller kjensle skapt av) noko nifst, skremmeleg, makabert
Døme
- epidemien skaper uhygge i strøket;
- kjenne uhyggja frå gjelet
- (stemning eller kjensle skapt av) noko utriveleg, noko leitt
Døme
- det blir berre uhygge av denne krangelen