Avansert søk

Nynorskordboka 56 oppslagsord

skalle 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt skalli; samanheng med skål (

Tyding og bruk

panne (2;
(fram)hovud;
hjerneskalle
Døme
- ha rukker i skallen;
- flytte brillene opp i skallen;
- ha lite vit i skallen
puff, støyt med panna;
jamfør springskalle
Døme
- gje nokon ein skalle
tørr, steinete jordrygg
banke (1, 1), grunne i sjøen

sandbanke

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

banke (, 1) av sand

Døme

ein sandbanke i elva

rust 2

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med raud

Tyding og bruk

lag av (raud)brunt jern(hydr)oksid som blir avsett på overflata av jern og stål i råmen luft eller i vatn
Døme
- banke rust;
- behandle ein bil mot rust
hås, skurrande lyd
Døme
- han svarte med rust i målet
plantesjukdom framkalla av rustsopp
Døme
- kornrust

plukkfisk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

reinska og smådelt fisk kokt (med poteter) i kvit saus

Faste uttrykk

lage plukkfisk av
banke grundig, skamslå

pikke 2

pikka

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

banke lett, kakke, hakke

Døme

pikke på ruta;
pikke hol i noko

perkusjon

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

i medisin: det å banke lett med fingertuppane på visse kroppsdelar for å granske indre organ
i musikk: slagverk

dulpe

dulpa

verb

Opphav

samanheng med dolp

Tyding og bruk

Døme

hjarta dulpa

brukt som adjektiv
- eit dulpande hjarte;
- tungt og dulpande opp i halsen

dunke

dunka

verb

Opphav

truleg av norrønt duna ‘dønne, brake’

Tyding og bruk

gje ein bankelyd;
banke (2, 2)
Døme
- motoren dunka
slå, støyte eller sparke utan at det lagar sterk lyd
Døme
- dunke hovudet mot noko

Faste uttrykk

dunke inn
skåre (4
ho dunka inn ni fulltreffarar;
dunke inn hitar på listene

dikke 1

dikka

verb

Tyding og bruk

banke saman, tette, klinke ein skøyt mellom to jernplater

bunke 4

bunka

verb

Opphav

samanheng med banke (

Tyding og bruk

lage bunkar;
slå bulkar på
Døme
- bunke eit blekkspann
dunke
Døme
- bunke i veggen

Side 5 av 6

Resultat per side: