Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

improvisasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk; jamfør improvisere

Tyding og bruk

det å framføre eit musikkstykke, dikt eller liknande utan førebuing;
det å improvisere (2)
Døme
- teaterstykket har rom for improvisasjon og innspel frå publikum
musikkstykke, dikt eller liknande som er improvisert
Døme
- tala var ein improvisasjon
det å gjere noko spontant og utan førebuing
Døme
- evne til improvisasjon er viktig i jobben

Artikkelside

teatersport

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

form for teater der ein kunkurrerer i improvisasjon

Artikkelside

spontanitet

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å vere spontan (2)

Døme

eit kunstnarleg uttrykk prega av spontanitet og fri improvisasjon

Artikkelside

frijazz

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

eksperimentell jazz med mykje fri improvisasjon

Artikkelside

dixieland

substantiv inkjekjønn

Uttale

diksilænˊn

Opphav

frå engelsk; av namnet Original Dixieland Jazz Band, der Dixie(land) er ei nemning for sørstatane i USA

Tyding og bruk

jazzstil frå New Orleans, med kollektiv improvisasjon og inga markering av etterslaga

Døme

norske plater med dixieland

Artikkelside

jazz, jass

substantiv hankjønn

Uttale

jass

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

musikkform med eit spesielt rytmisk preg, synkoperte rytmar og improvisasjon (1) som viktige element, oppstått i USA blant den afroamerikanske befolkninga i sør rundt 1900

Artikkelside