Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

dukkert

substantiv hankjønn

Opphav

av dukke og -ert

Tyding og bruk

neddukking i vatn;
bad (1)
Døme
- ta seg ein dukkert
audmjukande skrape
Døme
- gje nokon ein dukkert

ufrivillig, ufriviljug

adjektiv

Tyding og bruk

mot eigen vilje;
ikkje frivillig (1)
Døme
- ein ufrivillig dukkert;
- ufrivillig fangenskap
utan medvite føremål;
uviljande, uforvarande (1), umedviten (2)
Døme
- han er ufrivillig komisk

oppkvikkande

adjektiv

Tyding og bruk

som kvikkar opp;

forfriskande

Døme

ein oppkvikkande dukkert

-ert

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

suffiks brukt i enkelte lånord til å lage substantiv av verb, adjektiv eller andre substantiv;

i ord som dukkert, prylert og sprettert