Nynorskordboka
umedviten, umedveten
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| umedveten | umedveteumedvetent | umedvetne | umedvetne |
| umedviten | umedviteumedvitent | umedvitne | umedvitne |
Tyding og bruk
- som er i svime
Døme
- i umedviten tilstand
- som er gjord utan særskild tanke;
Døme
- ei umedviten handling
- som ligg i hugen utan at ein er klar over det
Døme
- eit umedvite ynske;
- tapet tyngjer dei sjølv om dei er umedvitne om det
Faste uttrykk
- det umedvitnedel av sjelelivet som ikkje kan erkjennast av ein sjølv, og som derfor ikkje kan styrast av vilje og forstand