Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til framsida

Nynorskordboka

dukkert

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein dukkertdukkertendukkertardukkertane

Opphav

av dukke og -ert

Tyding og bruk

  1. neddukking i vatn;
    Døme
    • ta seg ein dukkert
  2. audmjukande skrape
    Døme
    • gje nokon ein dukkert