Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

dokumentere

dokumentera

verb

Opphav

frå mellomalderlatin; av dokument

Tyding og bruk

prove, stadfeste (med dokument)

Døme

dokumentere ei opplysning

godtgjere

godtgjera

verb

kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

gje vederlag for;
erstatte, dekkje, bøte;
refundere
Døme
- godtgjere skaden;
- dei godtgjorde utgiftene
prove, dokumentere
Døme
- godtgjere påstandane;
- han har godtgjort at han er frisk

beleggje, belegge

beleggja, belegga

verb

Uttale

belegˊje eller belegˊge

Opphav

frå lågtysk; i tyding 4 frå nederlandsk

Tyding og bruk

dekkje (1) med eit lag av noko
Døme
- skinnet er belagt med bladgull
ta opp plassar på overnattingsstader, i større lokale, om bord i transportmiddel eller liknande
Døme
- berre halvdelen av seta i salen er belagde
underbyggje;
dokumentere
Døme
- ordet ‘dåre’ er belagt i norrønt
gjere fast;
binde;
fortøye
Døme
- beleggje båten

dokumentasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå mellomalderlatin; av dokumentere

Tyding og bruk

det å samle og leggje til rette informasjons- eller bevismateriale;
dokumentering
skriftleg materiale som skal bevise noko
Døme
- påstanden krev dokumentasjon

dokumentering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å dokumentere;

dokumentasjon (1)

Døme

ei omfattande dokumentering av verksemda

avheimle

avheimla

verb

Tyding og bruk

i jus: stadfeste og avslutte
Døme
- avheimle eit skjøn
støtte med dokument som har beviskraft;
dokumentere