Nynorskordboka
vederlag
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit vederlag | vederlaget | vederlag | vederlaga |
Opphav
frå lågtysk; jamfør norrønt viðrlǫg ‘bøter, straff’Tyding og bruk
godtgjersle, betaling;
motyting
Døme
- økonomisk vederlag;
- få noko i vederlag;
- gjere noko til vederlag;
- få vederlag for noko