Avansert søk

Nynorskordboka 84 oppslagsord

krinkel

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med kringle (

Tyding og bruk

bukting, slyng

Faste uttrykk

krinkel og krok
- slyngingar, svingar
  stien gjekk i krinklar og krokar
- bortgøymd stad;
  alle tenkjelege stader
  insekta kryp fram frå alle krinklar og krokar;
  kjenne kvar krinkel og krok i skuleverda

krik og krok

Tyding og bruk

Sjå: krik, krok

buktingar, svingar
Døme
- elva går i krikar og krokar
alle tenkjelege stader
Døme
- kleda låg slengde i krik og krok;
- leite i alle krikar og krokar

den skal tidleg krøkjast som god krok skal bli

Tyding og bruk

skal ein bli flink til noko, må ein byrje å øve seg tidleg;

Sjå: krok, krøkje

bli trengd opp i ein krok

Tyding og bruk

bli sett til veggs i ein diskusjon;

Sjå: krok

kviskre i krokane

Tyding og bruk

snakke saman i løynd;

sladre;

Sjå: krok, kviskre

krokrygg

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

krokrygga person

krokete

adjektiv

Opphav

norrønt krókóttr; av krok

Tyding og bruk

som det er krok(ar) på;
bøygd, bogen
Døme
- eit krokete tre;
- ei gammal, krokete kone;
- ein krokete veg;
- le seg krokete
vrang (4), vrien (2)
Døme
- gjere seg krokete

krokkjepp

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

kjepp med bøygd handtak

Døme

stø seg på ein krokkjepp

krokbøygd

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

sterkt bøygd;

krokete

Døme

gå krokbøygd

spenne krok for

Tyding og bruk

setje beinet slik at ein annan snublar i det;

Sjå: krok

Side 4 av 9

Resultat per side: