Nynorskordboka
kviskre
kviskra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å kviskraå kviskre | kviskrar | kviskra | har kviskra | kviskr!kviskra!kviskre! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| kviskra + substantiv | kviskra + substantiv | den/det kviskra + substantiv | kviskra + substantiv | kviskrande |
Opphav
norrønt hvískraTyding og bruk
tale lågt utan klang frå røystbanda
Døme
- tiske og kviskre;
- dei kviskra så ingen skulle høyre dei;
- sitje og kviskre saman
Faste uttrykk
- kviskre ein noko i øyretgje ein eit hemmeleg råd
- kviskre i krokanesnakke saman i løynd;
sladre